Andy Warhol, Debbie Harry, 1980, Tate Modern online
Op 12 maart opende de tentoonstelling over Andy Warhol in Tate Modern in Londen, die de blockbuster van het voorjaar had zullen zijn. Op 17 maart ging het museum dicht. Tate Modern slaagde er snel in een prachtige online tentoonstelling neer te zetten.
Door Lucie Th. Vermij
De afgelopen weken door de corona-crisis zoveel natuur genoten dat de nood aan een mooie tentoonstelling hoog is. Noodgedwongen nu online. Online museum zijn is een kunst op zich. Veel websites waren en zijn niet veel meer dan pr- en marketing-sites met informatie over lopende en komende tentoonstellingen. Een bijzondere bijkomstigheid van deze corona-crisis: musea worden uitgenodigd zichzelf opnieuw uit te vinden om ook online bezoekers aan zich te binden.
Ik raakte verzeild op de site van Tate Modern in Londen. Wat is het lang geleden dat ik daar was. Zo mooi, dat museum, die enorme ruimtes, die uitgesproken kleuren, die onvergetelijke werken, dat uitzicht over de Thames... Weldadig. En nu dan online.
Andy Warhol, Boy with Flowers, Tate Modern online
Bij het ‘binnentreden’ op de site (‘Enjoy art wherever you are. Stay connected, calm en creative while our galleries are temporary closed’) voelt het even als bij die majestueuze ‘echte’ ingang. In de hal kijk je daar eerst omstandig rond om een keus uit het overweldigende aanbod te maken. In het ‘echt’ zou ik beginnen met Andy Warhol, wiens zeefdrukken van iconen uit de 20e eeuw in mijn geheugen gegrift staan. Zo doe ik het nu ook online. Pas achteraf blijkt dat de Andy Warhol-tentoonstelling dé blockbuster van het voorjaar had moeten zijn.
Met de rijke digitale presentatie – al twee weken na de sluiting online - doet Tate Modern zijn reputatie alle eer aan. Bij het binnentreden verdwijnt de tijd. Opeens is het twee uur later, zoveel is er te zien en te beleven dat onmiddellijk raakt. Er is een digitaal ‘magazine’ gemaakt met pakkende afbeeldingen, bekend en onbekend, Warhols levensverhaal, informatie over zijn werk, filmpjes waarin kenners en bewonderaars - oud en jong - vertellen over hun fascinatie voor Warhol. Niet alleen zijn Pop Art – met onder meer de beroemde zeefdrukken van Marilyn Monroe, Coca-Cola en blikken Campbell’s soep – komt aan bod. De tentoonstelling biedt veel meer. We ontmoeten ook ‘de mens achter de kunstenaar’. In een introductiefilmpje van vijf minuten vertellen curatoren Gregor Muir en Fiontan Morán iets over hun fascinatie voor Warhol, waaronder zijn levensverhaal. Geboren in 1928 in Pittsburgh (Pennsylvania) als kind van Tsjechische immigranten, verhuisde hij in 1949 naar New York waar hij begon al reclametekenaar. Hij stond aan de wieg van de Pop Art en werd uiteindelijk het middelpunt van een bruisende gay- en artscene. Zijn eerste tentoonstelling in de jaren vijftig bestond uit niet zo bekende lijntekeningen van jongemannen.
Andy Warhol, Flowers, Tate Modern online
Er is ook een verhaal van Gilda Williams over Andy Warhol en zijn diepreligieuze moeder die bijna zijn hele leven bij hem woonde en van grote invloed was. En een stuk over de feministe Valerie Solanas die hem neerschoot en hem voor zijn leven verminkte. Er is een uitgebreide toelichting op de indeling in zeven zalen en het hoe en waarom. Er zijn ook aardige extra’s als de video ‘How to print like Warhol’ waarin Marianne Keating laat zien hoe je zeefdrukken maakt. Dat is inzoomen en uitzoomen en medebezoekers bekijken. In een artikel op de site Architectural Digest vertelt digitaal directeur van Tate Hillary Knight dat ze onmiddellijk na de lockdown naar manieren zijn gaan zoeken om de bezoekers online even goed te bedienen als in het museum. Daar zijn ze heel goed in geslaagd.
Andy Warhol, Marilyn Diptych 1962, Tate Modern online
Behalve Andy Warhol is er op de site – net als in het museum zelf – enorm veel te zien en te ervaren. Hoogtepunten uit de Britse schilderkunst. Of gesorteerd op thema: ‘Animals and art’, ‘Asia and Art’, ‘Family and Art’, ‘Migration and Art’, ‘Women and Art’, ‘Black identity and Art’ en nog veel meer. Er is een pagina ‘Making Art in Isolation’, waar kunstenaars worden uitgelicht, die hun werk in grote afzondering maakten. Heel actueel, maar ook een thema van alle tijden omdat een kunstenaar zich overal en altijd moet afzonderen om tot scheppen te kunnen komen. En kunstenaars in gevangenschap maken werk dat letterlijk hun overleving betekent.
De site van Tate is een schoolvoorbeeld voor alle musea die online iets willen betekenen. Zo komen we de anderhalve-meter-samenleving wel door.
Andy Warhol, Zelfportret, 1986, Tate Modern online
Tate Modern, Bankside, London SE1 9TG, UK.
https://www.tate.org.uk/whats-on/tate-modern/exhibition/andy-warhol
