Het gehaakte skelet van Olek, de Poolse kunstenares Agata Oleksiak
* Het gehaakte skelet van Olek (Agata Oleksiak, 1978, Stachow, Polen) ligt tussen van allerlei andere gehaakte voorwerpen van haar hand in Museum Boymans Van Beuningen. Olek is een van de 56 ontwerpers uit 28 landen die gastconservator José Teunissen en mecenas Han Nefkens selecteerden voor de expositie ‘The Future of Fashion is Now’. Hun ambitie: tonen dat hedendaagse jonge ontwerpers zich wereldwijd laten inspireren door nieuwe technologische ontwikkelingen en het besef van duurzaamheid. Ze hebben moeite met de globalisering van smaak, weinig duurzame productiewijzen en consumptiedwang en onderzoeken volgens Teunissen en Nefkens ‘hoe afkomst, traditie en identiteit, maar ook technologie en sociaal engagement de modewereld van binnenuit kunnen veranderen’.
De expositie is een subliem feest voor de fantasie, voor twijfels over grootschalige commerciële exploitatie van de ontwerpen is in deze setting geen plaats. Olek laat weten dat haar skelet ‘de reflectie is op de vorm van het mensenlichaam’: ‘Mode en vormgeving benadrukken vaak de meest flatteuze aspecten van de menselijke vorm en verhullen daarbij de aspecten en kenmerken die velen als minder wenselijk beschouwen. Door een volledig skelet op schaal te haken benadruk ik de primaire contouren en onderdelen van het menselijk lichaam.’ En zo voort en zo verder, we geloven het graag, maar oog in oog met de intrigerende gehaakte wereld die ze eerder ook in Amerikaanse musea exposeerde, vergeet je die observatie snel.
Pauline van Dongen (Amsterdam, 1986) is aanwezig met een jurk van leer, wol en zonnecellen. De cellen kunnen via een stekkertje aan een smartphone worden verbonden die in ongeveer twee uur volledig kan worden opgeladen. Voor de verwende consument van nu te lang natuurlijk. Maar elektronica wordt steeds kleiner en zal in elk geval steeds meer in onze kleding worden geïntegreerd, weet Van Dongen zeker.
De Shell-collectie van Julia Krantz (Zweden, Göteborg, 1982) is gemaakt van zijde, katoen en staal. Ze wil daarmee kracht uitstralen en de draagster gereedmaken voor een toekomst waarin we steeds meer aan onszelf zullen sleutelen. Want, stelt Krantz: ‘Bij gebrek aan idealen verheerlijken wij geconstrueerde identiteiten als eigentijdse iconen.’ Haar werk is te koop, maar oogt hier vooral als autonome kunst.
Wang Lei (China, Henan 1980) werkt alleen met papier en dat in alle soorten en maten. Op het oog verbluffend eenvoudig: voor de installatie maakte hij gebruik van toiletpapier dat hij eerst nat maakte en vervolgens tot garen draaide. Ooit toepasbaar op grote schaal? ‘The Future of Fashion’ is ‘Now’, maar ook ongewis, wie weet.
De expositie ‘The Future is Fashion is Now’ in Museum Boymans Van Beuningen duurt van 11 oktober tot en met 18 januari. Voor meer informatie: http://www.boijmans.nl
Pauline van Dongen, Wearable Solar-jas, 2013, Model: Julia J., Fresh Model Management. Foto: Mike Nicolaassen
