Joan Miró, Couple d' amoureux aux jeux de fleurs d'amandier, 1975, beschilderd kunsthars. Fundació Joan Miró. eigen foto
Toen hij eenentachtig was zei Joan Miró (1893-1983) tegen zijn collega Alexander Calder: 'Ik ben een gevestigde schilder, maar een jonge beeldhouwer.' Brigitte Bloksma, directeur van museum Beelden aan Zee en nu curator van 'Joan Miró - Sculptures', vertelt deze anekdote in de introductie van het compacte gidsje waarmee bezoekers met heldere informatie de ronde kunnen maken. Goed gekozen: voor menigeen die het prachtige museum met zicht op de Noordzee bezoekt zal de Miró-tentoonstelling een eerste kennismaking met de 'jonge' beeldhouwer zijn.
Joan Miró, Monument, brons, La Fondation Marguerite et Aimé Maeght, Saint-Paul-de-Vence, eigen foto
De veelzijdigheid van Miró, zeer succesvol als surrealistisch schilder, wordt op de expositie - onder meer - zichtbaar met een vroeg voorbeeld als 'Oiseau Lunaire/Lunar Bird' uit 1946. Aan het eind van de jaren twintig en begin jaren dertig was Miró voor het eerst met beelden maken begonnen met beschilderde assemblages, leert Bloksma in de bezoekersgids. Aanlokkelijk visueel bruikleen uit het Design Museum in Den Bosch: 'Tête Multicolore', een werk gemaakt tussen 1943 en 1946 in samenwerking met zijn vriend en collega Joan Gardy Artigas (1892-1980).
Vrouwelijke vormen zijn voor de in totaal vijfenvijftig werken op de expositie meestal inspiratiebron, de beelden van brons tot kunsthars, al dan niet beschilderd met de vrolijk stemmende felle kleuren die we ook van zijn schilderijen kennen. En de formaten van klein tot monumentaal groot voor in de openbare ruimte. Zijn meest productieve periode begon halverwege de jaren zestig, tussen 1966 en 1975 maakte Miró ruim twee derde van circa 300 sculpturen.
Joan Miró, Personnage,1974, beschilderd kunsthars, 'La Caixa' Foundation, eigen foto
In een radio-interview vertelde hij in 1951 hoe hij tot beeldhouwen was gekomen: 'Door een zeer direct contact met de aarde, met de stenen, met een boom. Zodra ik op het platteland woon, denk ik niet meer aan schilderen. Het is beeldhouwen dat me interesseert. Bijvoorbeeld: het regent, de grond wordt nat, ik pak wat modder op - het wordt een klein beeldje. Een steen kan voor mij een vorm bepalen. Schilderen is meer intellectueel. Dat is meer voor de stad.' Miró maakte consequent gebruik van voorwerpen die voor anderen onbeduidend leken, maar die hijzelf volgens Bloksma beschouwde 'als levende wezens met een sterke expressieve uitstraling'. Miró: 'Voor mij is een object iets levends. Objecten hebben soms een geheim leven dat intensiever i dan dat van bepaalde mensen. Stilte overvalt me. Een fles, een glas, een grote steen op een verlaten strand kunnen grote gedachten in mijn geest op gang brengen.'
Joan Miró, Le Roi-guerrier, 1981, brons, FundacIó Miró, eigen foto
Beelden aan Zee heeft uit het hele oeuvre van Miró voorbeelden weten te regelen, de textuur en kleuren steeds weer anders fascinerend. Hoogtepunt voor Museumkijker was 'Le Roi-guerrier/The Warrior King' uit 1981, brons, uit de Fundació Miró. Macht wordt bij deze strijder verbeeld met een borduurring, een houten lepel en een verweerde plank, Imponerende grootsheid voor het bloedvergieten begint, anno nu een beeld dat allereerst huiver oproept. Voor wie meer wil weten over de beeldhouwer Miró: er is een rijk gevulde catalogus gemaakt, prijs: 24,95 euro.
De expositie 'Joan Miró - Sculptures' in museum Beelden aan Zee duurt t/m 2 maart.
Adres: Harteveltstraat 1, 2586EL Den Haag
Voor meer informatie: http://www.beeldenaanzee.nl
Joan Miró, Oiseau sur une rocher 1971, brons Fundació Joan Miró, eigen foto
