(Door Antje von Graevenitz)
*In het euro-tijdperk worden er in het statige gebouw uit 1854 van La Monnaie de Paris aan de Seine door zo’n 150 ontwerpers nog steeds Franse munten, medailles en collectors-items ontworpen. Maar sinds twee jaar worden ook solo-tentoonstellingen voor - meestal befaamde - kunstenaars georganiseerd. Directeur Chiara Parisi koos deze keer voor de Italiaan Maurizio Cattelan (Padua, 1960). Onder het motto ‘Afraid of Love‘ verdeelde Cattelan achttien - vooral bekende - werken spaarzaam over de zalen. Door de decoraties uit de 19e eeuw kregen zijn hoofdthema’s fascisme, macht en naïve wensdromen van jongetjes op een verrassende manier nieuwe betekenissen.
Curator Fréderic Legros heeft tijdens de inrichting uitvoerig met Cattelan overlegd en al zijn wensen voor de wisselwerking werk-gebouw weten te realiseren. Onheilspellend hangt er een (opgezet) paard hoog boven in de koepel van het trappenhuis. Zo te zien aan zijn diepgebogen nek is het beest dieptreurig, heel anders dan Hendrik IV op zijn trotse paard op de Pont Neuf over de Seine voor de deur, de tegenstelling die Cattelan op het oog had.
Aan de muur van het statige trappenhuis plakte Cattelan een reliëf van een meisje, waarvan de bezoeker, de trap opkomend alleen haar rug kan zien. Handen en voeten zijn met balken vastgezet. Het is een wreed beeld, een beetje aan Christus aan het kruis herinnerend. Cattelan werd ervoor geïnspireerd door geënsceneerde foto’s van Franscesca Woodman. Overigens haalt zij nooit meisjes voor haar lens die in een benarde positie hun rug tonen.
Bijna alle werken zijn dubbelzinnig en ironiserend, zoals het kleine Hitler-figuurtje in de laatste kamer van de tentoonstelling. Het is een ‘ontroerend’ en toch huiveringwekkend beeldje van een knielend jongetje, al met zijn herkenbare snor. Hij schijnt voor zijn wensdromen te bidden.
Huiveringwekkend is vooral het befaamde beeld van de Poolse paus Johannes Paulus, getroffen door een neergevallen rotsblok. Het werk riep internationaal veel weerstand op. Toen het in Polen werd getoond raakte verantwoordelijk directeur Anda Rottenberg zelfs haar baan kwijt.
In La Monnaie staat het beeld midden in de hoofdzaal onder een ovaal plafondschilderij, dat met een neo-barokke compositie is gewijd aan een mythologische vertoning van het thema progressie – geheel in lijn met de Parijse wereldtentoonstelling van 1889, met de Eiffeltoren als nog steeds zichtbaar teken van progressie. Moest het lijken, alsof de figuren boven aan het plafond van de zaal in La Monnaie een rots op de paus hebben gesmeten omdat hij – misschien volgens Cattelan - de progressie in de weg gestaan zou hebben? Legros weifelt even en vertelt dan wat Cattelan hem had uitgelegd: „De rots doodt de vader.“
Het is spannend hoe de curatoren met deze locatie omgaan en steeds weer kunstenaars kiezen die deze uitdaging aan kunnen, zoals in het verleden bijvoorbeeld Paul McCarthy en Christian Boltanski. La Monnaie de Paris is een bestemming die je voortaan bij een bezoek aan de Franse hoofdstad niet meer moet overslaan.
De expositie Not Afraid of Love van Maurizio Cattelan in La Monnaie de Paris (11, quai de Conti) duurt tot en met 8 januari. Voor meer informatie: http://www.monnaiedeparis.fr