Deze versie van De Slaapkamer maakte Van Gogh in september 1889, collectie The Art Institute of Chicago.
* Voor het eerst sinds de spectaculaire overzichtstentoonstelling van 1990 voor Vincents honderdste sterfdag in het Van Gogh Museum bij elkaar dankzij een bruikleen uit Chicago: de twee grote versies van De Slaapkamer. Toen Van Gogh in de zomer 1889 zijn tweede – bovenstaande - versie van De Slaapkamer schilderde, was zijn gedroomde ideale samenwerking met Gauguin in het Gele Huis in Arles in het najaar van 1888 als een zeepbel uit elkaar gespat. Vincent had een stukje van zijn oor afgesneden en verbleef inmiddels in de inrichting in Saint-Rémy. Van daaruit vroeg hij zijn broer Theo de eerste versie van De Slaapkamer te sturen. Die dateerde uit 1888, van vlak vóór de komst van Gauguin. Kopiëren deed hij vaker (er zijn bijvoorbeeld vijf versies van de Zonnebloemen), maar in dit geval was er ook een praktische aanleiding: het origineel was beschadigd door een overstroming van de Rhône. Naast elkaar – en mooi uitgelicht - op de tentoonstelling ‘Van Gogh aan het werk’ waarmee het museum nog tot en met 12 januari de heropening aan het Museumplein viert, valt meteen op dat Vincent het origineel niet klakkeloos kopieerde. Hij werkte details anders uit en wijzigde kleuren. Hoofd kunst Marije Vellekoop wees bij de presentatie op de blauwe kleur van de wanden en deuren. Oorspronkelijk waren die paars, de verkleuring was het gevolg van het ontbreken van rood in de mengkleur. Directeur Axel Rüger prees zijn Amerikaanse collega’s voor het genereuze bruikleen: ,,Dat is echt zeer bijzonder.’’ The Art Institute of Chicago leende voor de duur van de expositie ook ‘De drinkers (naar Daumier)’, een werk dat Vincent kort voor zijn dood in 1890 maakte. Het Musée d’ Orsay heeft de derde en kleinere versie van De Slaapkamer in de collectie. Die is niet uitgeleend, maar het museum stelde voor de expositie wel het enige bewaard gebleven palet van Vincent ter beschikking.
Voor meer informatie: www.vangoghmuseum.nl.
